dilluns, 20 de febrer del 2012
Absorta gravetat
Si me’ls miro amb la lent
de la indiferència distant
poden semblar-me un retrat.
De prop, consciència endins,
emergeix la idea universal;
la solemnitat d’un monument
a l’essencial despullat;
ferms, dins l’absorta gravetat.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Entrada més recent
Entrada més antiga
Inici
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada